ایران یک بازیگر منطقه ای مهم و شریک انرژی و تجاری اروپاست - مجله ستاره

برای سفر به تور اروپا با بهترین کارشناسان مشورت کرده و بهترین برنامه سفر را انتخاب کنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، نخست وزیر متئو رنتزی با دست گذاشتن روی یک قاضی (سرجیو ماتارلا، قاضی دادگاه قانون اساسی این کشور) از او برای رسیدن به پست ریاست جمهوری، حمایت کرد و دست آخر نیز، گزینه او رئیس جمهور چکمه شد.

پیش از این، بسیاری از کارشناسان و سیاستمداران ایتالیایی شانس رومانو پرودی، نخست وزیر اسبق این کشور را بیش از دیگر نامزدها می دانستند. با استعفای جورجیو ناپولیتانو از مقام ریاست جمهوری ایتالیا، دردسر تازه ای به مجموعه مسائل سومین اقتصاد بزرگ حوزه یورو اضافه شد. مرد کارکشته، اعلام بازنشستگی کرد و به سبک بازیکنانی چون روبرتو باجو در کالچو (لیگ فوتبال ایتالیا)، چکمه های خود را آویخت. حالا مجلس ایتالیا باید هرچه سریعتر جانشین ناپولیتانو را معرفی کند.

ناپولیتانو که 89 سال دارد، دلیل این اقدام را افزایش سن و خستگی بیان کرد. جورجیو ناپولیتانو که 89 سال سن دارد، زندگی سیاسی خود را از سال 1953 و به عنوان نمایندۀ حزب کمونیست ایتالیا در مجلس این کشور شروع کرد.

وی همچنین سابقۀ وزارت کشور و نمایندگی در مجلس اروپا را دارد. جورجیو ناپولیتانو به مدت 8 سال، نمایندۀ حزب کمونیست ایتالیا در مجلس اروپا بود. از دیگر سمتهای او پیش از ریاست جمهوری ایتالیا می توان به ریاست کمیسیون امور نهادها در اتحادیۀ اروپا اشاره نمود.

جورجیو ناپولیتانو که توسط رئیس جمهوری پیش از خود به عنوان سناتور مادام العمر ملقب شده بود، برای نخستین بار در تاریخ دهم می 2006 ریاست جمهوری این کشور را به عهده گرفت. وی همچنین نخستین فرد از حزب کمونیست ایتالیا است که به این سمت منصوب شد. او یازدهمین رئیس جمهوری ایتالیا بود که به مدت 9 سال این سمت را در اختیار داشت. ناپولیتانو اولین بار در سال 2006 میلادی و برای دومین بار نیز در 20 آوریل 2013 و در شرایطی که ایتالیا دچار بحران سیاسی بود، انتخاب شد. با استعفای رئیس جمهوری، پیترو گرسو، رئیس سنا و سرپرست سابق گروه مقابله با مافیا در ایتالیا به طور موقت این سمت را به عهده گرفته بود.

خبرنگار بین الملل خبرنگاران برای آنالیز آخرین تحولات سیاسی و مالی در چکمه با باربارا ماترا، نماینده مجلس اروپا و نماینده ایتالیا در این مجلس مصاحبه نموده که در ادامه پرسش و پاسخ های آن از نظر شما مخاطبان می گذرد.

به نظر شما چه کسی بهترین جایگزین برای جورجیو ناپولیتانو بود؟

من نمی توانم نام هیچ کاندیدای خاصی را ببرم، اما من می گویم که مایل بودم رئیس جمهور آینده یک زن باشد. مردان عموماً 79.27 درصد همه پستهای سازمانی را در ایتالیا اشغال نموده اند از فرمانداری گرفته تا مناصب بالاتر در وزارتخانه ها و مجلس ها، ایالات، مناطق و همین طور بقیه مناصب. من سالهای زیادی است که برای تساوی جنسیتی مبارزه می کنم بنابراین امیدوار بودم که یک زن به عنوان رئیس جمهور انتخاب گردد.

به نظر شما سیلویو برلوسکونی جایگزین خوبی برای ناپولیتانو بود؟

البته برلوسکونی می توانست یک رئیس جمهور عالی باشد اما من همان گونه که گفتم اکنون زمانی بود که برای ایتالیا باید یک رئیس جمهورِ زن، برگزیده می شد.

نظر شما درباره رومانو پرودی چیست، آیا او می توانست یک رئیس جمهور پیروز باشد؟

به نظر من آقای پرودی یک نامزد ایده آل نبود. او در انتخابات 2013 مغلوب شد و مجلس ایتالیا در مقابل ریاست جمهوری احتمالی او ایستاد.

نظر شما درباره عملکرد مالی ماتئو رنتزی در سال 2014 چیست؟

اگر به 6 ماه پیش و ریاست ایتالیا در اتحادیه اروپا برگردیم من انتظار نتایج بیشتری را داشتم. من معتقدم حداقل 4 شانس عمده ما از دست رفت، نخست آنکه آلمان توافق روی قانون made in را بایکوت کرد که اجازه می داد محصولات تولیدی در بیشتر بخشهای اتحادیه اروپا برچسب European بخورند. دوم، رفتن از عملیات Maro Nostream به Triton که مبارزه علیه مهاجرت غیرقانونی را تقویت نکرد. سوم، شورا به توافقی درباره فعالیت های Woman on board که یک پیش نویس اجرایی در خصوص تساوی جنسیتی با هدف تشویق حضور زنان در شرکت ها می شد دست نیافت و آخری اینکه، مسئله دو نفر نیروی دریایی ایتالیا که دستگیر شدند و توسط نیروهای هندی بازداشت شدند، هنوز حل نشده است.

پیشنهاد شما برای حل بحران مالی ایتالیا چیست؟

ایتالیا ابتدا باید فضایی برای استفاده بهتر از سرمایه گذاری منطقه ای در اتحادیه اروپا ایجاد کند. خاتمه سال 2015 آخرین زمان برای تخصیص و هزینه کردن منابع بودجه ساختاری اروپا در دوره 2007-2013 است. ایتالیا بین کشورهای اروپایی، کمترین سهم از منابع موجود را برد. مطابق اصول کمیسیون اروپا، بین لیست اعضایی که بهترین استفاده را از این بودجه کردند، ایتالیا بین آخری ها بود که فقط 62.4% از منابع موجود را جذب نموده بود. تنها جمهوری چک، اسلواکی، رومانی و کرواسی بدتر از ایتالیا عمل نموده بودند. در خصوص تأمین ملی (co-financig)، ایتالیا 140 میلیارد یورو را تا 31 دسامبر 2015 هزینه خواهد نمود. علاوه بر این در دوره 2014 - 2020 ایتالیا 32.2 بیلیون یورو را تحت سیاست همبستگی اروپا مدیریت خواهد نمود.

اولویت های اصلی برنامه سرمایه گذاری ایتالیا برای حل بحران مالی باید شامل موارد زیر باشد:

توسعه یک محیط تجاری با نوآوری محبت آمیز

تعبیه زیرساخت هایی با بهره وری بالا، مدیریت و کارایی منابع ملی

افزایش مشارکت بازار نیروی کار، ارتقای ظرفیت اجتماعی و بهبود کیفیت نیروی انسانی

حمایت از کیفیت، اثربخشی و کارایی مدیریت دولتی

پیش بینی شما در خصوص اقتصاد ایتالیا در سال 2015 چیست؟

باید بگویم که فضا در سطح جهانی در حال بهبود است. ارزش یورو دربرابر کاهش بهای دلار آمریکا حفظ می گردد، قیمت نفت در یک سطح خیلی پایین ثابت می ماند که این اثر چشمگیری بر بهبود کشورهای واردکننده ای چون ایتالیا دارد و از این نظر تأثیر خوبی بر ما دارد. همچنین ایتالیا باید اعتماد خانوارها، تجار و افراد جوان را بازسازی کند.

در 15 ژانویه، در چارچوب read-show برای ارتقای برنامه سرمایه گذاری، جرکی کتِنن (jyrki katainen)، مسئول شغل، رشد، سرمایه گذاری و رقابت پذیری اعلام نمود ایتالیا کشوری است که قادر است فضاهای جدیدی برای انعطاف پذیری سرمایه گذاری در اتحادیه اروپا داشته باشد. کمیسیون اروپا پیشنهادهای مشخصی برای بودجه اروپایی و سرمایه گذاری استراتژیک برای تجهیز حداقل 315 میلیارد یورو در بخش خصوصی و دولتی خواهد داشت. پیغام واضح است؛ این فرصت بزرگی برای ایجاد شغل و رشد مورد احتیاج است تا پروژه های توسعه محور و ریسک های سرمایه ای برای شرکت های کوچک و متوسط شروع گردد.

اما برای پیروز شدن ایتالیا باید اصلاحات لازم برای بهبود فضای سرمایه گذاری انجام گردد. این اصلاحات برای پیروزیت فعالیت های جدید ضروری است تا سرمایه گذاری انجام گردد و رشد از سر گرفته گردد. این نشانه ها گام نخست برای انعطاف پذیری و خاتمه ریاضت است و حالا زمانی است که باید کار را انجام دهیم.

روابط مالی بین ایران و اتحادیه اروپا را در سال 2015 چگونه می بینید؟

به طور تاریخی، اتحادیه اروپا همواره ایران را به عنوان یک بازیگر منطقه ای مهم و یک شریک بالقوه در زمینه تجاری، انرژی، پژوهش، فرهنگ و زمینه های دیگر در نظر داشته است.

گرچه همکاری بین ایران و اتحادیه اروپا الآن نیز وجود دارد اما باید این رابطه را تقویت کنیم و آن را به سطوح عمیق تر ببریم. محدودیت های موجود برای همکاری ما از نگرانی اتحادیه اروپا و جوامع بین المللی درباره برنامه هسته ای ایران است، که باید گفت اکنون زمانی است که باید ایران و کشورهای 1+5 مذاکرات را ادامه دهند تا به سمت پیشرفت های بعدی و راه چاره های جامع بلندمدت این مسئله قدم بردارند.

مصاحبه از مهدی دل روشن