ایرانیان از 1700 سال پیش آپارتمان نشین بودند
به گزارش مجله ستاره، غار کرفتو، یکی از زیباترین و جالب ترین جاذبه های گردشگری استان کردستان است. این غار در فاصله 72 کیلومتری شهرستان دیواندره قرار گرفته است. راه اصلی دسترسی به غار کرفتو به وسیله جاده تکاب است که در این جهت به بخش گوربابا علی می رسید و بعد از آن روستای یوز باش کندی قرار گرفته است.
از سفر با تور سریلانکا به یکی از زیباترین کشورهای آسیایی سفر کنید و از شهرهای زیبای کلمبو و بنتوتا دیدن کنید.
غار کرفتو محصول مشترک انسان و طبیعت است، چرا که بخش هایی از آن با دست کنده شده و یکی از غارهای صخره ای دیدنی و منحصر به فرد است که از آن به عنوان نخستین معماری آپارتمانی یاد می نمایند
مورخان قدمت این جاذبه طبیعی- تاریخی را مربوط به 1700سال پیش می دانند و به خاطر وجود کتیبه ای یونانی بر سر در یکی از اتاق های طبقه سوم، که از این غار به عنوان معبد هراکلس نام برده است، آن را معبد الهه یونانی نامگذاری نموده اند. در این کتیبه آمده است: این خانه هراکلس است، هر کس در آن وارد گردد در امان است. احتمالا این غار مدتی محل سکونت سلسله سلوکیان بوده است که پس از فتوحات مهرداد دوم اشکانی، رو به غرب در حال حرکت بودند. همچنین نمونه سفال ها و اشیای به دست آمده، ادامه سکونت انسان را در طول دوران تاریخی اشکانی و ساسانی و دوران اسالمی یعنی سده های ششم تا هشتم ه. ق مسجل می سازد.
غار کرفتو در تاریخ 20 بهمن 1318 خورشیدی، به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
نکته جالب در خصوص غار کرفتو این است که نشان از نوعی زندگی آپارتمان نشینی و معماری متفاوت و جدید دارد. در قسمت جلویی غار، چهار طبقه معماری صخره ای و دست کند ایجاد شده که در هر طبقه علاوه بر ایجاد اتاق های تو در تو، با پنجره ها و نورگیرهایی به فضای بیرونی و درگاهی های مربوطه ساخته شده اند. دالان ها و راهروهای عبوری به منظور ارتباط به طبقات، پله ای تراشیده شده، در سنگی و حتی ایجاد جای مناسب کلون و چفت و بست پنجره ها و درگاهی ها باعث تامین امنیت هر قسمت می شده و این موضوع نشان از نوعی معماری پیشرفته، در آن موقع دارد.
این غار در ارتفاعی بیش از 100 متر از سطح زمین قرار گرفته است که برای رسیدن به آن باید بیش از 180 پله را طی کرد. دالان طبیعی غار بیش از 600 متر است که ارتفاع سقف آن از 1 تا 12 متر متفاوت است.
مـوقـعـیـت غار به گـونه ای است که به طـور کـلـی بادگـیـر نبوده و در زمـسـتان دامـنـه جـنـوبـی را نـمـی پـوشـانـد، در حـالـی که 500 مـتـر دورتـر و در جـنـوب شرقی، غار بادگـیـر بـوده و بـرف آن را کاملا مـی پـوشـانـد. به همین دلیل است که در زمـسـتان ها و هـنگام سـرما، درون غار گـرم و در تابـسـتان به خاطر کـوران باد، غار خـنک می گردد.
منابع :خبرگزاری میراث آریاو سایت همشهری آنلاین
منبع: لست سکند