افسردگی و اضطراب از علائم اولیه ام اس است؟ - مجله ستاره

دکتر هلن ترملت، محقق ارشد، پروفسور عصب شناسی دانشگاه بریتیش کلمبیای کانادا و عضو مرکز سلامت مغز جواد موفقیان می گوید: برای مدت های طولانی، تصور می شد که ام اس از نظر بالینی تنها زمانی شروع می گردد که فرد اولین رویداد میلین زدایی خود مانند مسائل بینایی را تجربه کند اما ما متوجه شدیم که یک دوره کامل قبل از این رویدادها وجود دارد که در آن بیماری خود را به روش های غیرمستقیم تری نشان می دهد.

ام اس یک اختلال خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی به غلاف محافظ (میلین) که فیبرهای عصبی را می پوشاند حمله می نماید و ارتباطات به مغز را مختل می نماید. تشخیص ام اس اغلب برای متخصصان پزشکی چالش برانگیز شده زیرا علائم آن فرق دارد و به راحتی با بیماری های دیگر اشتباه گرفته می گردد. برای بسیاری از بیماران به این معنی است که سیر به سمت تشخیص می تواند طولانی و پر از عدم اطمینان باشد.

دکتر ترملت و گروه وی با امید به تسهیل تشخیص زودهنگام و مداخله احتمالی، برای تشخیص بهتر مراحل اولیه ام اس کار نموده اند. دوره های مقدماتی در بیماری های دیگری مانند پارکینسون که افراد سال ها قبل از شروع نقص های حرکتی شایع، علائمی مانند یبوست را تجربه می نمایند، به خوبی تثبیت شده است.

ترملت ابراز کرد: اگر ما بتوانیم ام اس را زودتر تشخیص دهیم، درمان می تواند زودتر شروع گردد. این کار پتانسیل فوق العاده ای برای کند کردن پیشرفت بیماری و بهبود کیفیت زندگی برای افراد دارد.

برای این تحقیق، محققان سوابق سلامتی 6863 بیمار مبتلا به ام اس را در بریتیش کلمبیا آنالیز کردند. آنان شیوع بیماری های روانی، از جمله افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی را در پنج سال قبل از اینکه بیماران علائم رایج و شناخته شده پزشکی ام اس را ایجاد نمایند، آنالیز کردند. این بیماران مبتلا به ام اس با 31 هزار و 865 بیمار بدون ام اس مقایسه شدند.

یافته ها نشان داد که بیماران ام اس حدود دو برابر جمعیت عمومی، به ترتیب 0/28 و 9/14 درصد، بیماری روانی را تجربه می نمایند. استفاده از مراقبت های بهداشتی برای علائم روانپزشکی از جمله دیدار با پزشک و روانپزشک، نسخه ها و بستری شدن در بیمارستان، نیز به طور مداوم در بین بیماران ام اس بالاتر بود.

قابل توجه است که این شکاف در هر یک از پنج سال منتهی به شروع بیماری افزایش می یابد.