استنلی کی روش، محصول متفاوت فوتبال برزیل - مجله ستاره

آرمن ساروخانیان ، وقتی قرار شد امیر قلعه نویی از ذوب آهن به سپاهان برود، فقط یک بازیکن را با خودش به تیم همشهری برد: استنلی کی روش. قلعه نویی در سال های قبل عادت داشت به هر تیمی که می رفت چند بازیکن را با خودش ببرد. بازیکنانی که مناسب سبک بازی او هستند و روش کاری اش را می شناسند. این رویه معمولا عامل حساسیت زا بود و او در سال های اخیر ترجیح داد از این کار اجتناب کند، با این حال کی روش برای این مربی باتجربه به قدری اهمیت داشت که حاشیه های انتقال این مهاجم بین دو تیم اصفهانی را به جان خرید و او را زردپوش کرد.

استنلی بی اغراق مهمترین مهره سپاهان فصل جاری است که با ایده های تاکتیکی قلعه نویی کاملا همخوانی دارد. مهاجمی تنومند که در اکثر جنگ های هوایی موفق است و عذابی دائمی برای مدافعان حریف.

کی روش مهارت بالایی در بازی پشت به دروازه دارد و می تواند توپ های بلندی که می رسد را کنترل و به بازیکنان کناری اش برساند. قدرت شوتزنی، ضربات آخر دقیق و مهارت در ضربات ایستگاهی ویژگی هایی است که باید به توان سرزنی او افزود.

آمار فصل قبل تکرار می گردد؟

استنلی کی روش در لیگ هفدهم 9 گل برای ذوب آهن زد و روی سایر گل های تیمش هم تاثیر زیادی داشت. کی روش در پنج هفته اول لیگ برای سپاهان گلی نزد، با این حال قلعه نویی اعتمادش به او را از دست نداد و همچنان مهاجم اصلی سپاهان باقی ماند.

خاتمه در بازی هفته ششم مقابل پارس جنوبی جم کی روش در آخرین ثانیه ها با ضربه سر سپاهان را از شکست نجات داد. او جمعه مقابل فولاد از روی نقطه پنالتی دومین گلش در لیگ هجدهم را زد و این نشان می دهد سرمربی سپاهان در اعتماد به او مرتکب اشتباه نگردیده. استنلی در هفته هایی که گل نمی زد هم با فضاسازی برای بازیکنان کناری اش نقش موثری در گلزنی آنها داشت. کافی است یادآوری کنیم ساسان انصاری، سجاد شهباززاده و مهرداد محمدی تا هفته هفتم سه گل زده اند و سپاهان با 15 گل بهترین خط حمله لیگ را در اختیار دارد.

او در مصاحبه ای که ماه گذشته داشت، درباره آمار و عملکردش در فصل جاری گفت: مسلما رویای هر مهاجمی آقای گل شدن است، ولی خب من یک مقدار متفاوت فکر می کنم. اول هم گفتم و تکرار می کنم هدف من یاری کردن به تیم و پیروزی تیم است. ما هدفمان قهرمانی و کسب سهمیه آسیایی است.

محصولات متفاوت کارخانه بازیکن سازی برزیل

از دهه هفتاد میلادی که برزیل جام ژول ریمه را پس از کسب سه قهرمانی دنیا تصاحب کرد، بازیکنان این تیم به فوتبال ظریف و تکنیکی مشهور شدند. با کنار رفتن نسل پله و جرزینیو باز هم برزیل در ادوار مختلف مهاجمان تکنیکی زیادی داشت. زیکو، روماریو، به به تو، ریوالدو، رونالدو و رونالدینیو مهاجمان بعدی برزیل بودند. ---

با این حال در سال های اخیر فوتبال برزیل سبک دیگری از مهاجمان را فراوری نموده که بیشتر از تکنیک به خاطر بدن عضلانی و بازی فیزیکی شهرت دارند. در جام دنیای 2014 مهاجم اصلی برزیل فرد بود که بیش از تکنیک و ظرافت به فرصت طلبی و سرزنی شهرت داشت. جو و هالک، دو مهاجم دیگر برزیل هم کم و بیش ویژگی های مشابهی داشتند.

هالک با اندام تنومندش شباهتی به مهاجمان کلاسیک برزیلی ندارد و او را بیشتر با شوت های هولناکش می شناسند. جو هم مشترکات زیادی با اسلافش نداشت؛ مهاجم قدبلند و سرزنی بود که در منچسترسیتی مثل تیم ملی برزیل نتوانست موفق گردد. ---

براندائو، یکی دیگر از برزیلی های قدبلند و سرزن، ولی کند و با تکنیکی معمولی بود که مدتی در مارسی بازی کرد و بعد از آن چند سالی در تیم های دیگر لیگ فرانسه از جمله سنت اتین حضور داشت. ---

تیته در جام دنیای 2018 دوباره برزیل را با مهاجمان تکنیکی به زمین فرستاد و بازیکنان زهردار و سریعی مثل نیمار، گابریل ژسوس، کوتینیو و فیرمینو بازی می کردند. با این حال مهاجمانی با ویژگی های استنلی کی روش به بخش مهمی از صادرات فوتبال برزیل تبدیل گردیده اند که حتی اگر نتوانند به بالاترین سطح برسند، در لیگ های درجه دوم اروپا و آسیا بازی می نمایند.

12-1