آیا بین نژاد سگ ها و رفتار آن ها ارتباطی وجود دارد؟ محققان پاسخ می دهند - مجله ستاره

به گزارش یورونیوز، بسیاری از ویژگی های رفتاری ممکن است به ارث برده شوند، اما نژاد تنها تا حدودی اغلب رفتار ها را پیش بینی می نماید یا حتی برای بعضی از ویژگی ها مانند محبت یا عصبانیت اصلا قابل پیش بینی نیست.

الینور کارلسون، یکی از نویسندگان این مطالعه که بیش از 2 هزار سگ و بیش از 200 هزار پاسخ صاحبان آن ها را آنالیز نموده است می گوید: ژنتیک در شخصیت هر سگ به طور جدا نقش دارد، اما نژاد این ویژگی ها را به طور موثر پیش بینی نمی نماید.

او اضافه می نماید: آنچه ما نشان دادیم این است که معیار های معین نماینده برای گلدن رتریور ویژگی های فیزیکی آن مانند شکل گوش ها، رنگ، مقدار آن است، اما نه اینکه این نژاد مهربان است یا خیر.

با این حال گاهی اوقات چنین کلیشه هایی در قانون نیز یافت می گردد به طور مثال ممنوعیت نژاد پیت بول در بریتانیا و در بسیاری از شهر های ایالات متحده دیده می گردد.

محققان دی ان ای 2 هزار و 115 سگ دو رگه یا تک نژادی را برای یافتن تغییرات ژنتیکی رایج که می تواند به پیش بینی رفتار آن ها یاری کند توالی یابی کردند. آن ها این موضوع را با پاسخ به سوالات 18 هزار و 385 صاحب سگ ترکیب کردند.

سایت مورد استفاده محققان، داروینز آرک (Darwins Ark) نام دارد و یک پایگاه دسترسی آزاد به داده ها را نشان می دهد که اطلاعات ارائه شده از سوی صاحبان درباره رفتار حیواناتشان را گردآوری می نماید.

محققان در تحلیل های خود کلیشه هایی را که احتمالا پاسخ ها را تحت تاثیر قرار می دهند در نظر گرفتند.

آن ها تعاریف ثابتی برای بعضی رفتار ها مانند اطاعت، معاشرت یا علاقه به اسباب بازی ها را ایجاد کردند. صفات فیزیکی نیز مورد مطالعه نهاده شد.

دانشمندان در نهایت 11 مکان در ژنوم مرتبط با تفاوت های رفتاری از جمله اطاعت، توانایی بازیابی یک شی یا زوزه کشیدن را پیدا کردند.

در این موارد نژاد نقش مهمی داشت. بیگل ها و سنت اوبر ها تمایل بیشتری به زوزه کشیدن دارند. بردرکولی ها مطیع تر از شیبا اینو ها هستند. اما این مطالعه نشان داد استثنا هایی نیز وجود دارد؛ بنابراین حتی اگر لابرادور ها کمتر احتمال داشته باشد که زوزه بکشند، اما هشت درصد آن ها همچنان این کار را انجام می دهند؛ و اگر 90 درصد از سگ ها با نژاد تازی اسباب بازی خود را خاک نمی نمایند، اما سه درصد این کار را به طور مرتب انجام می دهند.

الینور کارلسون شرح می دهد: علاوه بر این با مشاهده پاسخ به چندین سوال در رابطه با واکنش تهاجمی احتمالی سگ ها ما تاثیری از نژاد را مشاهده نکردیم.

نژاد در مجموع تنها 9 درصد از تغییرات رفتاری را شرح داده است. با این حال سن، ویژگی های خاصی مانند تفریح با اسباب بازی را بهتر پیش بینی می کرد. از سوی دیگر ویژگی های فیزیکی پنج برابر بهتر از نژاد می توانند رفتار را پیش بینی نمایند.

ایده آل های فیزیکی

قبل از دهه 1800 سگ ها اغلب برای نقش هایی مانند شکار، نگهبانی از خانه یا گله ها پرورش پیدا می کردند. اما این مطالعه اشاره می نماید که مفهوم نژاد مدرن سگ ها با تاکید بر آیده آل های فیزیکی و خلوص نژاد یک اختراع ویکتوریایی [دورانی که جهان در حال پیشرفت به سمت صنعتی شدن بود]است.

سگ های درون یک نژاد ممکن است رفتار متفاوتی داشته باشند. بعضی از آن ها تغییرات ژنتیکی را از اجداد خود به ارث برده اند و بعضی دیگر نه. از سوی دیگر جامعه پذیری نسبت به انسان در سگ ها بسیار ارثی است گرچه وابسته به نژاد نیست.

محققان نقطه ای را در دی ان ای سگ پیدا نموده اند که می تواند چهار درصد از تفاوت های اجتماعی را بین سگ ها شرح دهد و این مکان مربوط به نقطه ای است که در ژنوم انسان مسئول تشکیل حافظه طولانی مدت است.

کاتلین موریل، نویسنده اصلی این مطالعه در یک نشست مطبوعاتی گفت: ممکن است درک اجتماعی بودن نسبت به انسان در سگ ها به درک چگونگی رشد و یادگیری مغز یاری کند.

گام بعدی به گفته او، آنالیز اختلالات رفتاری در سگ ها و ارتباط احتمالی آن ها با انسان است.

این محقق شرح داد که شما نمی توانید از سگ بپرسید که مسائل، افکار و اضطراب هایش چیست، اما شناخته شده است که آن ها زندگی عاطفی غنی ای دارند و از اختلالاتی رنج می برند که خود را در رفتارشان نشان می دهد.

بنابراین درک ارتباط بین نژاد و رفتار می تواند به معین اینکه کدام ژن مسئول بعضی از اختلالات روانپزشکی در انسان هستند مانند اختلال وسواس فکری یاری کند.