10 نقش برتر کارنامه حامد بهداد - مجله ستاره

قصر شیرین (1397)

اسم شخصیت: جلال

کارگردان: سید رضا میرکریمی

درباره نقش:

بهداد تنها بازیگر سرشناس قصر شیرین است. رضا میرکریمی این بار یک شخصیت مرد را در موقعیت های چالش برانگیز قرار داده. مردی که زندگی و شخصیت چند لایه دارد و در نهایت تحول و تغییر او عیان می گردد. کار مهم بهداد این است که پرداخت شخصیت بسیار تدریجی و ظریف انجام می گردد. قصر شیرین فیلمی ساده و قابل فهم است که کم کم شروع می گردد و به معرفی جزئیات و داستانک ها می پردازد و هر چه پیش می رود از ریتم و حال و هوایش نمی افتد و می تواندتا خاتمه راستا و جاده ای آرام، ولی جذاب را برای مخاطبانش به تصویر بکشد. بخش عمده ای از این موفقیت مرهون بازی خویشتندارانه بهداد است.

صندلی در کارنامه:

جلال بدون تردید یکی از بهترین های کارنامه بهداد است. او برای این نقش در جشنواره فجر نامزد سیمرغ بود. او چندی پیش جایزه بهترین بازیگر را از جشنواره شانگ های به دست آورد.

سد معبر (1395)

اسم شخصیت: قاسم

کارگردان: محسن قرایی

درباره نقش:

قاسم کارمند شهرداری است؛ مردی از طبقه فرودست که چنان بر مدار حرص سوار است که آتش آن دامن خانواده اش را هم گرفته. مردی که به خواسته های همشهریان هم طبقه اش بی اعتناست و حتی در رابطه با همسرش، مطالبات فردی خود را به خواست همسرش ارجح می داند. بهداد برای نمایش درونیات قاسم، از همه تجربه و توانش بهره گرفته؛ سکوت و فریاد را توأمان دارد. به همین خاطر است که تا لحظه آخر نمی توان نظر قطعی درباره تصمیمی که قاسم گرفته داد.

صندلی در کارنامه:

حامد بهداد با سد معبر تولدی دوباره داشت. این فیلم باعث شد نگاه ها بار دیگر به سمت او چرخانده گردد و منتقدان اذعان نمایند، بهداد نمی خواهد زمین بازی را به دیگران بسپارد. او در جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای جشن خانه سینما جایزه گرفت. بهداد در جشنواره گلدن گلوبال آسیایی در کوآلالامپور هم جایزه بهترین بازیگر مرد را به دست آورد.

آرایش غلیظ (1392)

اسم شخصیت: مسعود

کارگردان: حمید نعمت الله

درباره نقش:

مسعود آدم کلاشی است که میخواهد یک بار قاچاق فشفشه را بفروشد. برای این منظور از موقعیت یک دختر (طناز طباطبایی) سوءاستفاده می نماید و همراه او و همکارانش به یک مأموریت می رود. مسعود معتاد هم هست و به طور اتفاقی با پیرمردی به نام منصور (جمال اجلالی) برمی خورد که قصد نشئگی دارد. آشنایی این دو منجر به اشتراک در یک چیز می گردد؛ لذت بیشتر از نشئگی یا به تعبیر خودشان رفتن به قلعه پرتغالی! بهداد در آرایش غلیظ یکی از مشخصه های ذاتی را بیش از دیگر ویژگی ها با خود دارد: بامزگی. اقتضای نقش می طلبد که مسعود شیرین باشد و بهداد در این زمینه متخصص است.

صندلی در کارنامه:

حامد بهداد برای آرایش غلیظ از جشنواره سی ودوم نامزد دریافت سیمرغ بود. خیلی ها بازی اش را تحسین کردند، ولی منتقدان بر کیفیت بازی او در این فیلم اشتراک نظر ندارند.

سعادت آباد (1389)

اسم شخصیت: محسن

کارگردان: مازیار میری

درباره نقش:

سعادت آباد در ظاهر شباهتی با آثار پیشین حامد بهداد دارد: مردی بشاش، بذله گو، سربه هوا و ... با این حال نحوه ارائه آن باعث ایجاد تفاوت شده است. او چند صفت متضاد را به طور هم زمان در این نقش به تصویر می کشد: مهربانی در عین خشونت، وفا در عین خیانت، صداقت در عین دروغگویی. بهداد بلد است شخصیت های این چنینی را طوری بازی کند که هم مخاطب او را دوست بدارد و هم متوجه خصلت های بدش بگردد.

صندلی در کارنامه:

بهداد برای سعادت آباد نامزد بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشن منتقدان شد. در زمان اکران هم شاهد نقد های مثبتی درباره بازی اش بودیم. فیلم فروش بالایی هم داشت و در شبکه نمایش خانگی هم مورد توجه نهاده شد تا سعادت آباد تبدیل به یکی از آثار محبوب بهداد گردد.

جرم (1389)

اسم شخصیت: ناصر

کارگردان: مسعود کیمیایی

درباره نقش:

جرم از جمله فیلم های متأخر مسعود کیمیایی با سویه های سیاسی - اجتماعی است. فیلم داستان دو دوست جوان به نام رضا سرچشمه (پولاد کیمیایی) و ناصر (حامد بهداد) است که تصمیم می گیرند تا به زندگی یک شخص سیاسی انتها دهند. دومین همکاری کیمیایی و بهداد منجر به خلق شخصیتی شد که همه نشانه های قهرمان های کیمیایی را دارد؛ از رضا موتوری تا سید گوزن ها. بهداد در این فیلم یک بازی برون ریز دارد، اما این شیوه تعمدی است. نوعی ادای احترام به شخصیت های پرفریاد کیمیایی که از قضا تصاویر سیاه و سفید و صدای چنگیز جلیلوند بر این مشابهت اضافه نموده است.

صندلی در کارنامه:

بهداد برای جرم برنده اولین سیمرغ خود از جشنواره شد. این اتفاق در جشنواره بیست ونهم فجر رخ داد. بازی بهداد در این فیلم تحسین شد، اما با این حال ناصر جزو شخصیت های به یادماندنی سینمای کیمیایی محسوب نمی گردد.

روز سوم (1385)

اسم شخصیت: فواد

کارگردان: محمدحسین لطیفی

درباره نقش:

فواد، افسری عراقی است که پیش از شروع جنگ به ایران آمده و از سمیره (باران کوثری) خواستگاری نموده است. جنگ، اما بازی را تغییر داده و دوستان حالا دشمن یکدیگر هستند. فواد، اما سمیره را می خواهد و پا پس نمی کشد. روز سوم یکی از بهترین نقش آفرینی های بهداد محسوب می گردد. او شمایل یک افسر عاشق پیشه عراقی را چنان باورپذیر به تصویر کشید که خیلی زود فراموش کردیم او به واقع حامد بهداد است! صحبت های بریده بریده او به زبان فارسی، خشم و عصیان و عشق ... فواد را تبدیل به شخصیتی یگانه در کارنامه بهداد نموده است.

صندلی در کارنامه:

در حالی که به نظر می رسید بهداد برای این نقش به سیمرغ برسد، اتفاق دیگری رخ داد و جایزه به بهداد داده نشد، دست او در جشن خانه سینما هم از تندیس خالی ماند. با این حال روز سوم به دلیل محبوبیت پیش قاطبه مخاطبان تبدیل به یکی از آثار به یادماندنی بهداد شده است.

کافه ستاره (1383)

اسم شخصیت: خسرو

کارگردان: سامان مقدم

درباره نقش:

جزو اولین تجربیات سینمایی اوست. از آن نقش هایی که بهداد برای جا انداختن کامل خود احتیاج داشت. او قدر فرصت را دانست و گل طلایی را زد. نقش خسرو در کافه ستاره کوتاه، اما دقیقاً منطبق با ویژگی های ذاتی بهداد بود. کاری نداریم که سامان مقدم از پیش نقش را برای بهداد نوشته بود یا نه؛ مهم این است که خسرو خیلی خوب به قامت او نشست. بامزگی های خسرو که زنی میانسال (فریبا با بازی رویا تیموریان) عاشقش شده، آن قدر خوب از آب درآمد که بخشی از جذابیت فیلم را به دوش کشید. بهداد با این نقش بر محبوبیت خود اضافه نمود و توانست دل هوادارانش را به دست بیاورد.

صندلی در کارنامه:

بهداد برای این نقش نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از دهمین جشن خانه سینما شد، بازی اش به دل مخاطبان نشست و همچنان جزو نقش های خوب کارنامه اش دسته بندی می گردد.

بوتیک (1381)

اسم شخصیت: مهرداد

کارگردان: حمید نعمت الله

درباره نقش:

مهرداد جزو شاه نقش های بازیگری حامد بهداد به حساب می آید. او یک نشئه باز حرفه ای است، می خواهد با مرام باشد، به زنش شک دارد و ... آنچه مهرداد را در خاطرمان زنده نگه داشته، سکانس دعوا با زنش است. مصرف زیاد مواد مخدر و ور رفتن مدام همسرش با موبایل او را به مرز جنون رسانده و شروع به کتک کاری می نماید. دوستش دنیا دخالت می نماید و مهرداد با زبان رمز قصد لو دادن رابطه همسرش را دارد: سین شین نُه، جیم شین اوکی. رمزگشایی حرف های زنش برای دنیا در اوج عصبیت نکته دیگری است که به جذابیت کاراکتر حامد بهداد اضافه نموده.

صندلی در کارنامه:

بهداد با بوتیک به شهرت رسید و همچنان این فیلم جزو شاه نقش های کارنامه اش محسوب می گردد. منتقدان تحسینش کردند و مخاطبان با جوانی جدید آشنا شدند.

آخر بازی (1379)

اسم شخصیت: پویا

کارگردان: همایون اسعدیان

درباره نقش:

گفته می گردد رامبد جوان، حامد بهداد را به همایون اسعدیان معرفی نموده است. اسعدیان دنبال جوانی می گشت که نماینده ای از جوان های سرخوش دهه هشتاد باشد، آن ها که در دنیای بی آلایش خود دست به ماجراجویی می زنند و گیر می افتند. بهداد نقش پویا را در آخر بازی ایفا کرد؛ جوانی دانشجو و نترس که شوخی شوخی وارد یک بازی می گردد و گیر می افتد.

صندلی در کارنامه:

حامد بهداد با انرژی مضاعف آمده بود و می خواست با بازی های اگزجره اش در کانون خاص و عام باشد. خوش شانس هم بود؛ کارگردان های خوش سلیقه سراغش می آمدند و او نم نمک پای خود را در سینما سفت می کرد. داوران هم به او روی خوش نشان دادند و برای این نقش نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از نوزدهمین جشنواره فیلم فجر شد.

خانه دختر (1396)

اسم شخصیت: منصور

کارگردان: شهرام شاه حسینی

درباره نقش:

از جمله فیلم هایی است که خط داستانی اش قوی نیست، اما حرف های مهمی در دل دارد. برای اینکه به موقعیت منصور در داستان پی ببریم ضروری است خط کلی داستان را مرور کنیم. خانه دختر قصه سمیرا (رعنا آزادی ور) است که پیش از مراسم ازدواج با منصور (حامد بهداد) گرفتار چالش می گردد. در روز پیش از عروسی، مادر منصور، سمیرا را برای معاینه پیش دکتر زنان می برد، اما سمیرا که از این موضوع شوکه شده اقدام به خودکشی می نماید. بهداد در بخش ابتدایی داستان وجه سرخوشانه منصور را به نمایش می گذارد و بعد از مرگ نامزدش با این اتفاق چالش دارد. شک و غم تا آخر در چهره منصور هویدا است و باعث شده بهداد دو حس سخت را توأمان نمایش دهد.

صندلی در کارنامه:

فیلم خانه دختر سال ها توقیف بود. با این حال اکران فیلم باعث نشد مخاطب نسبت به آن واکنش مثبت داشته باشد. فیلم صندلیی رفیع در کارنامه بهداد ندارد.منبع: برترین ها