کشف راز یک و نیم میلیارد ساله، پایه و اساس بقای تمام موجودات

به گزارش مجله ستاره، ایرنا نوشت: فسیل های ریزی که از حدود 2 میلیارد سال پیش در میان صخره های باستانی به جای مانده اند، قدیمی ترین شواهد و مدارک فتوسنتز روی زمین را در اختیار دانشمندان گذاشته اند.

در چینه بندی مک درموت در صحرای شمال استرالیا، ساختارهای ریزی موسوم به تیلاکوید (thylakoid) در درون چیزی کشف شده است که گمان می رود سیانوباکتری های فسیل شده با قدمت حدود 1.75 میلیارد سال باشد.

این ساختارها امروزه در درون سلول های ارگانیسم های دارای فرایند فتوسنتز یافت می شوند که حاوی رنگدانه های کلروفیل هستند و برای جذب نور خورشید به منظور فتوسنتز استفاده می شوند.

اگر لامبورگینی وانت بسازد / عکس

معنی این مساله آن است که این فسیل های ریز (میکروفسیل ها) قدیمی ترین مدرک مستقیم از وجود فتوسنتز هستند که این مساله یک سن حداقلی نو برای ظهور سیانوباکتری های دربردارنده تیلاکوید برای دانشمندان مطرح می نماید و بعلاوه یک ابزار نو برای شناخت زیست بوم های اولیه زمین و چگونگی پدیدار شدن حیات روی سیاره زمین است.

گروه تحقیقاتی زیر نظر کاترین دمولین دیرین میکروبیولوژیست در دانشگاه لی یژ (بلژیک) گفت: مطالعه ما شواهد و مدارک مستقیمی از وجود سیانوباکتری فعال از حیث متابولیک و انجام فتوسنتز اکسیژنی به وسیله آنها ارائه می دهد. این یافته ها متضمن این معنی است که تحلیل مبسوط سایر فسیل ها می تواند ساختارهای بیشتری از این دست را شناسایی کند.

فتوسنتز که نور خورشید را مهار نموده و از این طریق نور و دی اکسید کربن را به گلوگز و اکسیژن تبدیل می نماید، پایه و اساس بقای تقریبا تمام موجودات زنده است. نه تنها ارگانیسم های فتوسنتتیک پایه و اساس بسیاری از شبکه های غذایی را شکل می دهند بلکه بعلاوه فرایندهای متابولیک آنها اتمسفر زمین را از اکسیژن لازم برای تنفس بسیاری از موجودات زنده پر می نمایند.

ما می دانیم که در اوایل تاریخ، زمین اکسیژن زیادی وجود نداشت اما شواهد حاکی است که سطح اکسیژن از حدود 2.4 میلیارد سال پیش ناگهان افزایش قابل ملاحظه ای پیدا کرد که به رویداد بزرگ اکسیداسیون معروف است اما معلوم نیست که چه عاملی موجب آن شد اما یک احتمال برای شرح این مساله ظهور ارگانیسم های فتوسنتتیک است.

این کشف نو سابقه فسیلی تیلاکوید را به مقدار 1.2 میلیارد سال به عقب تر (قدیم تر) می برد که به این معنی است که فتوسنتز اکسیژنی باید پیش از آن موقع تکامل یافته باشد.

با این حال هنوز نمی دانیم که آیا این مساله در رویداد بزرگ اکسیداسیون نقش داشته است یا نه. تنها کشف و مطالعه دقیق فسیل های قدیمی تر می تواند پاسخی برای این سوال مهم ارائه دهد.