مه مغزی چیست و چه نشانه هایی دارد؟ - مجله ستاره

به گزارش، شاید برای بسیاری از ما سوال باشد که مه مغزی چیست؟ در این مطلب نگاهی به علائم و روش های تشخیص و درمان مه مغزی انداخته ایم.

مه مغزی یا مغز مه آلود اختلالی است که ممکن است با نشانه هایی، چون سرگیجه و خستگی فکر خود را نشان دهد. گاهی اوقات علایمی، چون فراموشی و پرخوری نشانه های آن هستند. تمرکز ضعیف می تواند یکی دیگر از نشانه های این بیماری باشد. اما درباره این که مه مغزی چیست، باید گفت شکلی از اختلالات عملکردی مغز است که با علائم متفاوت فکری بروز پیدا می نماید. به زبان ساده گاهی شما احساس می کنید دچار مشکل غیر قابل توضیحی شده اید.

گاهی حواس پرتی و تغییر خلق و خو را در خود احساس می کنید. افرادی که دچار مه مغزی می شوند، به سختی می توانند تمرکز نموده و یا بسیاری از چیز ها را به خاطر بسپارند. گفته می گردد وقتی دچار یک عدم تعادل می شوید مغز شما سیگنال هایی ارسال می نماید که در زندگی شما یک عدم تعادل وجود دارد. این سیگنال ها با علایم مختلف بروز پیدا می نمایند. این علایم همان علائم مه مغزی هستند.

مه مغزی با علائم متفاوتی خود را نشان می دهد. فراموشی، زوال شناختی، احساس خستگی، غم و عدم تمرکز از جمله علایم این بیماری محسوب می شوند. گاهی افراد دچار مسائل حافظه و عدم توانایی در تمرکز و حل مسئله می شوند. همه این ها نشانه هایی از علایم بیماری مه مغزی هستند.

اگر دچار مسائل فکری هستید و هر روز این مسائل در شما وخیم تر می گردد، امکان دارد دچار مه مغزی شده باشید. بهتر است هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید. پزشکان آزمایش های ساده ای برای شما می نویسند تا دلیل عدم تعادل در بدن را پیدا نمایند. گاهی سوالاتی در خصوص رژیم غذایی و سطح فعالیت های روزانه از شما می پرسند. پزشک بعلاوه در خصوص مکمل ها و دارو هایی که مصرف نموده اید، از شما سوال خواهد نمود. باید تمامی علایم خود را با پزشک در میان بگذارید. آزمایش ها نشان می دهند که شما دچار مسائل خونی و یا بیماری هایی، چون تیروئید هستید یا نه.

اگر دچار ریزش مو، افزایش و یا کاهش وزن هستید حتما با پزشک این موضوع را در میان بگذارید. معمولا پس از آنالیز آزمایش های ساده، در صورت احتیاج به شما آزمایش هایی برای آنالیز سطح قند خون، عملکرد کبد، کلیه و تیروئید و آنالیز عفونت ها و بیماری های التهابی داده می گردد. گاهی اوقات پزشک عکس برداری و تصویر برداری از بدن را پیشنهاد می نماید تا تشخیص بهتری داشته باشد.

برای بسیاری از افراد سوال است که عوامل ایجاد احساس مه مغزی چیست؟ اختلالات زمینه ای متعددی وجود دارد که می تواند بر مغز تاثیر بگذارد و باعث مه مغزی در افراد گردد. این عوامل می توانند شامل: کمبود خواب و یا اختلالات پزشکی و یا حتی مسائل در رژیم غذایی باشند. حتی گاهی علل دیگری، چون سندروم خستگی مزمن هم عامل ایجاد مه مغزی در افراد است.

همه افراد هر از گاهی دچار استرس می شوند. با این حال باید گفت که افزایش استرس مزمن می تواند باعث افزایش ترشح هورمون کورتیزول در بدن گردد. این هورمون به هورمون استرس در بدن هم معروف است. کورتیزول می تواند تاثیرات مخربی بر روی بدن بگذارد. از جمله این تاثیرات تغییر در عملکرد حافظه، عملکرد شناختی و افزایش خستگی مغز است. تمامی این علائم باعث بروز مه مغزی در افراد می گردد.

کمبود خواب یکی از علایم ابتلا به بیماری مه مغزی است. ممکن است شما نتوانید بنابر دلایل مختلف و برنامه زندگی خود، اندازه ساعات خواب خود را افزایش دهید. با این حال باید گفت که یکی از آسان ترین روش های درمانی برای مه مغزی در افراد، اندازه خواب مناسب است. تعداد ساعات خواب در بزرگسالان برای افراد مختلف فرق دارد. بهتر است بدن خود را بشناسید و درکی از اندازه مناسب ساعت های خواب بدن خود داشته باشید. خواب مناسب باعث کاهش خطر ابتلا به مه مغزی و منجر به سلامت مغز شما می گردد.

رژیم های غذایی نامناسب یا کمبود واریانس رژیم غذایی می تواند منجر به کمبود ویتامین در بدن گردد. کمبود ویتامین برای سلامتی بدن شما مضر است. کاهش سطح ویتامین های مهم برای بدن از جمله ویتامین های گروه B 12 تاثیر زیادی در ابتلا به مه مغزی دارد. علاوه بر این رژیم های غذایی ناسالم می توانند حاوی غذا های پیش التهابی باشند. غذا های پیش التهابی تعادل هورمونی بدن و مغز را بر هم می زنند و باعث خستگی و مه مغزی مزمن می شوند. گاهی اوقات متوجه نمی شویم که مفهوم حساسیت های غذایی چیست؟ حساسیت های غذایی همان غذا های حاوی اندازه بسیار کم مواد غذایی هستند که می توانند باعث واکنش بد و از بین بردن تعادل بدن شوند. این غذا ها باعث افزایش اندازه علایم ابتلا به بیماری مه مغزی می شوند؛ بنابراین بهتر است یک رژیم غذایی مناسب را در برنامه روزانه خود قرار دهید.

بسیاری از دارو های رایج مانند بنزودیازپین ها و مسکن ها باعث ایجاد مه مغزی می شوند؛ بنابراین می توان با کاهش دوز و یا تغییر یک دارو با مکاهمم عمل متفاوت در بدن در کاهش مه مغزی و خستگی مغز تاثیرگذار بود.

مه مغزی ممکن است یکی از علایم سندروم خستگی مزمن باشد. علایم دیگر این بیماری که خارج از مغز رخ می دهد شامل سخت خوابیدن، خستگی مداوم و تغییر در سیستم عملکرد شناختی است. گاهی اوقات سندروم خستگی مزمن با درد های عضلانی و افسردگی همراه است. بهتر است هنگامی که دچار این علایم شدید حتما موضوع را با پزشک در میان بگذارید.

نوسان هورمون ها در دوران بارداری، یائسگی یا سندروم کوشینگ می تواند باعث مه مغزی گردد. ممکن است زمانی نسبتا زیاد طول بکشد تا هورمون ها به حالت تعادل بازگردند. گاهی اوقات هم برای تشخیص این بیماری احتیاج به آزمایش و مدیریت پزشکی است.

شاید برایتان سوال باشد که شرایط پزشکی شناخته شده چیست که باعث بروز مه مغزی می گردد. کاهش سطح ترشح هورمون تیروئید در بدن، کم کاری تیروئید و… می تواند باعث بروز مه مغزی و سایر علایم کند فکری گردد. گاهی اوقات اختلالات دیگر مثل مولتی پل اسکلروزیس هم می تواند بر مغز تاثیر گذاشته و باعث بروز مه مغزی گردد.

بسیاری از بیماری های فکری مانند افسردگی می توانند یکی از علایم تاثیرگذار در ابتلا به مه مغزی باشند. اختلال نقص توجه هم یکی از این عوامل محسوب می گردد. در صورتی که دچار چنین بیماری هایی هستید باید برای جلوگیری از بروز مه مغزی حاد با مشاور و روان پزشک مشورت کنید.

قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین مانند جیوه، سرب یا آرسنیک بر روی مغز تاثیر می گذارد. این موضوع باعث بروز مه مغزی و سرگیجه و گیجی می گردد. سرب گاهی اوقات در رنگ خانه های قدیمی و حتی اسباب بازی ها یافت می گردد. این سرب حتی گاهی می تواند به وسیله دهان وارد بدن گردد. پزشک می تواند با یک آزمایش خون ساده به آنالیز اندازه فلزات سنگین در بدن را آنالیز کند.

بعضی عفونت های طولانی مدت می توانند منجر به ابتلا به بیماری مه مغزی شوند. عفونت های قارچی از جمله این عوامل هستند. عفونت های مزمن باعث ایجاد التهاب مزمن در مغز می شوند. این التهاب بر عملکرد شناختی مغز و سلامت کلی بدن تاثیرگذار است؛ بنابراین در صورت نگرانی در خصوص ابتلا به عفونت های مزمن حتما به پزشک مراجعه کنید.

مه مغزی ممکن است چند دقیقه و یا حتی چند سال طول بکشد. از آن جا که مه مغزی یک اختلال واقعی و یک علامت است، باید فهمید که دلیل اصلی این علامت چیست. مراجعه به پزشک و انجام آزمایش ساده ترین راه یافتن دلیل ابتلا به مه مغزی است. گاهی ممکن است دلیل آن سندروم خستگی مزمن باشد، گاهی هم علل متفاوتی وجود دارد که باید به سرعت آن ها را درمان کرد.

اینکه روش درمان مه مغزی چیست، بستگی به دلیل آن دارد. اگر کم خون هستید، مکمل های آهن ممکن است یاری نماینده باشند. آن ها فراوری سلول های قرمز خون را افزایش می دهند و همین موضوع باعث کاهش اندازه ابتلا به مه مغزی می گردد. گاهی ممکن است دچار بیماری های خود ایمنی باشید. در این صورت پزشک برای کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی بدن دارو تجویز می نماید. گاهی برطرف مه مغزی با رژیم های غذایی مناسب و تعویض دارو ها همراه است. بهبود کیفیت خواب هم می تواند یکی از روش های درمانی مه مغزی باشد.

8 تا 9 ساعت خواب در شبانه روز تاثیر زیادی در کاهش ریسک ابتلا به مه مغزی دارد. مدیریت استرس و پرهیز از مصرف الکل و کافئین زیاد بسیار تاثیرگذار است. ورزش کردن یکی از راه های درمان خانگی مه مغزی است. سعی کنید فعالیت های لذت بخش برای خود معین کنید. مصرف پروتئین، میوه، سبزیجات و چربی های سالم را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.

منبع: بهترین ها