آیا نورالینک می تواند افکار خصوصی ما را بفروشد؟
به گزارش مجله ستاره، به تازگی ایلان ماسک بنیان گذار نورالینک فیلمی از یک میمون منتشر کرده است که تراشه ای در مغز آن کاشته شده است و به این حیوان اجازه می دهد تنها با قدرت فکر کردن بازی کامپیوتری پونگ را انجام دهد که باعث نگرانی تعدادی از افراد شده است.
به گزارش خبرنگاران و به نقل از آی ای، این آزمایش شک و تردیدهایی برای دانشمندان و علاقه مندان به همراه داشت و آن ها معتقد بودند این فناوری جدید نیست. نسخه قابل مقایسه با این آزمایش در سال 2002 رخ داد زمانی که گروهی از محققان به یک میمون کمک کردند تا به وسیله قوه تفکر یک نشانگر را در روی صفحه کامپیوتر جابه جا کند این کار با رمزگشایی چندین نورون قشر حرکتی مغز میمون و تبدیل آن به سیگنال های قابل تشخیص انجام شد. این تحقیق تفاوت چندانی با فیلم منتشر شده توسط ایلان ماسک ندارد.
با افزایش نگرانی ها در مورد شرکت های خصوصی رسانه های اجتماعی و احتمال فروش اطلاعات ما توسط این شرکت ها به شخص سوم برای به دست آوردن سود، برخی نگرانند که فناوری نورالینک نیز روزهای تاریک دیگری را رقم بزند که در آن به حریم خصوصی کاربران، اطلاعات آن ها و اصول اخلاقی زیست پزشکی افراد تجاوز شده و این اطلاعات به هرکسی که ماسک می خواهد فروخته شوند و تنها کاری که از دست ما برمی آید مشاهده سود شرکت نورالینک باشد. اما آیا علوم اعصاب و اتصال مغز و کامپیوتر با همان سرعتی که نورالینک می گوید در حال پیشرفت است؟
نورالینک دانشمندان و علاقه مندان به فناوری را نگران کرده است
پروفسور آنا وکسلر(Anna Wexler) از بخش اخلاق پزشکی و سیاست های سلامت دانشگاه پنسیلوانیا می گوید: من شک دارم که در آینده نزدیک دستگاه های دقیقی که فکر را می خوانند داشته باشیم. علم اعصاب درک کمی از عملکرد مغز و از آن کمتر توانایی رمزگشایی فعالیت های مغز دارد. با این حال نمی توان پیشرفت های چشمگیر نورالینک را انکار کرد.
وکسلر افزود: در حقیقت، ایده کنترل یک نشانگر توسط میمون یا انسان ایده جدیدی نیست. اما نورالینک پیشرفت های فنی قابل توجهی داشته که از آن جمله ساخت دستگاه بی سیم و کاشت موفقیت آمیز الکترودهایی در مغز است.
ماسک با تقلید از انتظارات محققان در اوایل سال 2000 انتظار دارد که این تراشه مغز بتواند به افرادی با مسائل عصبی کمک کند و یا حتی هوش انسان و هوش ماشینی را ادغام کند و یک ابرانسان بسازد.
ممکن است در مورد خطر کامپیوترهایی که ذهن را می خوانند کمی بزرگنمایی شده باشد
وکسلر می گوید: چیزی که من را نگران می کند ادعاهای نادرست است. کارمندان نورالینک، دانشمندان و مهندسانی هستند که بر روی توسعه دستگاهی کار می کنند که اهداف پزشکی دارد. با این حال بنیان گذار این شرکت علاقه دارد ادعاهای بزرگی مثل درمان همه بیماری ها و ترکیب انسان و هوش مصنوعی مطرح کند.
حتی اگر نورالینک ایلان ماسک به موفقیت بزرگی در زمینه فناوری دست یابد ما همچنان باید با پیامدهای اجتماعی دستگاهی که قادر به خواندن ذهن است مقابله کنیم.
سوزان اشنایدر(Susan Schneider)، روانشناس شناختی و فیلسوف در ایمیلی به روزنامه Observer گفت: من در حالی که برای کاربردهای درمانی این تراشه ها برای آن دسته که مسائل حرکتی و ذهنی دارند هیجان زده ام اما نگران گسترش بیش از اندازه آن در آینده نیز هستم.
او افزود: بدون وجود مقررات مناسب، افکار درونی شما و اطلاعات زیست سنجی شما می تواند به فروش برسد و ممکن است در آینده مردم برای ادامه شغل شان مجبور به استفاده از این تراشه ها باشند.
آزمایش نورالینک بر روی حیوانات انتقاد گروه هایی از جمله بنیاد مردمی رعایت اصول اخلاقی در برابر جانوران را به همراه داشته است اما پیشرفت های اساسی از زمان اولین آزمایش ارتباط مغز و کامپیوتر بر روی میمون در دهه ها قبل و اکنون نشان می دهد که ماسک و یا هر فرد دیگری چقدر به تحقق مفهومی مثل نورالینک و رساندن آن به پتانسلی که قولش را داده اند نزدیک شده اند.
منبع: خبرگزاری ایسنا